Wednesday, October 14, 2009

I hate life because.. :( @ 10/14/2009 09:34:00 PM

Ngayon,, dapat nagsasaya ako kasi finally, nakatapos din ako ng high school. pero hindi padin ee. Di ko padin nkakamit un pinakagusto ko sa buhay. ang maging MASAYA.

Madaming tao na ang nakakaalam ng tungkol sa problema ko.. Alam nila kung gaano ako nahihirapan na walang kalayaan maging masaya. Masaya kasi ako pag wala sa bahay.. boring kasi sa bahay ee. tinitgnan mo lhan pamilya mong hindi naman ako napapasaya kasi hindi nila ako maintindihan.

Yung ibang tao,, alam nila kung gano ako kalungkot at kasaya over some things in life. Pero mismong pamilya ko hindi alam yon... Hindi nga nila alam,, madaming naiinis sa kanila. Butii nga nung pasko may pumunta pa eeh, sa susunod wala na.. pati ako, ayoko na din pumunta.

Eto din ang dahilan bat ayoko Mag Debut. Bakit pa? WALA NAMAN PUPUNTA. sino pupunta, langgam? insekto? tae? kalabaw? Sa mga pinsan ko, kahit si ninang, ayaw na pumunta. bakit? dahil sa pamilya kong nag iba ng ugali.

Buti pa sa pinas,, nagkakasundo kami.. masaya kahit papano. nung napunta kami dito.. naging magastos kami, tas nag feeling mayaman.. tignan nalang ang ugali nila, sabi nila ibang iba ako sakanila.. Kasi ako, outgoing ako.. nakikisama.. Sila kasi, nagiging mapang mata na eeh..

Honestly, andami kong hinanakit sa pamilya ko. Napapalayo na yung loob ko sakanila. Para ngang hindi nako Herrero eh. hahaha.. mas gusto ko pa sa pinas nalang ako, baka sakaling ma-miss ko pa sila... Grabeng dami nilang hindi alam...

Siguro tingin nila masama ako kasi teenager ako.. Dahil teenager ako kaya ganito ako umasta, ee hindi naman ee. Tinanggalan nila ako ng kaligayahn ee. araw araw nakong umiiyak. gabi-gabi. nasasaktan ako habang nagdadasal. kasi nahihirapan ako tanggapin na wala akong kaibigang naturing ng matalik talaga sa high school ko dito. Pano, tingin nila nwawala din ang kaibigan.. eh syempre, mawawala kung hindi mapapahalagahan. diba? gusto kasi nila,, mag aral ako ng mag aral kahit hindi ako masaya. Eeh wala eeh, tinatamad nako mag aral. Hindi ko nga alam kung mapapasa ko pa un O'Levels ko sa katapusan ee... kasi,, kahit anong gawin ko, hindi nako ginaganahan mag aral. kumbaga, patapon na buhay ko. hahaha..

Ang gusto ko lhan naman, hindi nako control-in. gusto ko lhan naman, hayaan naman nila ako mag decide para sa sarili ko,, gusto nila maging independent kami, pero yun ginagawa nila. hindi nakakatulong. Kelangan ko nalang sila para sa PERA. PERA nalang ang dahilan bakit ako kumakapit sknla, hindi dahil masaya ako.. kasi, hindi na talaga ee... nahihirapan nako..

Nagsisimula nakong bumagsak dito,, kasi hindi ako namo-motivate sa school ee, puro nlhan kng anu-ano sinasabi sakin. tulad kanina, nung PE namin, tinanong kami ng teacher namin san ako mag aaral, sabi ko "sa pinas" sbi ng guro namin "ha? bakit dun? ee un katulong namin nagtapos dun, katulong lhan dito" ... ano ba un? pampalakas ng loob? tapos kapag hindi ko magets un tinuturo samin, tntnong ko un mga "akala kong kaibigan ko" kung pano yun. tas ipapamukha pa lalo sakin na BOBO AKO! oo na! bobo nako! matagal ko nang alam!! wala na nga akong kwenta eeh!

Sa pagtatapos ko dito.. sobrang saya ko! kasi mawawala na un hirap na dinadanas ko araw2 sa school... Tiniis ko lahat ng nanyayari sakin sa school MAG ISA. sa buong buhay ko, mag isa lhan ako umiiyak.. kaya nga un dibdib ko, sobrang sikip naa. butee nlhan si ninang ellen, plaging anjan sa tabi ko, makikinig sakin..

minsan naiisip ko, siguro gusto ng aking ina maging kasing sipag nia ako magaral.. Pero sa pinas, pag exam, nagaaral talaga ako,, nag mememorize pako.. dito,, kahit major exam na,, pa-relax relax ako. hindi nako tinatablan ng takot ng exams eh. para bang, wala nakong pakielam kng mkatapos ako or hindi.. kasi ano pa? sila lhan naman kasama ko palagi. wala nakong ginawa kundi sundin sila..

Yung pagiging teenager ko pumapasok na issue kapag ganito ako. ssabihin nila, teenager kasi ganito ganyan. Pero kung tutuusin, hindi nawawala manners ko. ayoko nga na sinasabi ng mga tao na mayaman kami.. kasi ayoko maging mayaman. gusto ko tamang buhay lhan... Naiinis nga ako bat pa kailangan namin mapalayo ee. nakakabayad nga ng utang, hindi naman masaya.. Uo pamilya plagie ang dapat nauuna, pero haii..

Kung alam lhan sana ng aking ina kung panu unti-unting lumalayo loob sakanya ng mga kamag anak namin... ayaw na nga magsipunta sa bahay ee, ayaw na nila makita sila... Sana ako gusto pa nila ako makita, kasi naiinggit ako sa mga tao eeh.. Sila, close sila ng relatives nila, e ako? lumalayo dahil ayaw nila sa ama ko. tapos nadadamay sa pagka-ayaw nila sa ama ko si ina.

Haii.. kung pede lhan... UMUWI NAKO NG PINAS at HINDING HINDI na babalik dito!! kaya ko naman ang sarili ko. alam ko naman ang ginagawa ko.. hindi ba pwedeng bukas nako umuwe! T^T

Yung sulat ni ninang para kay ina hindi ko pa nabibigay kasi,, pag binigay ko un, may itatanong skn un panigurado. E nahihirapan ako mag explain pag nagtatanong xa. kasi, kaharap ko siya nun. hindi ko masasabi lahat ng gusto ko sabihin. kung alam lhan tlga nila..

Oh siya.. hanggang dito na lang. kasi wala nako maisip na sabihin.. gusto ko na matulog. I hate my life now,, soooo much!!

I love you ______. Thanks for everything, for being a good listener and always there when i need someone to talk to. u're the best! mwaah. ♥

Wednesday, October 14, 2009

I hate life because.. :( @ 10/14/2009 09:34:00 PM

Ngayon,, dapat nagsasaya ako kasi finally, nakatapos din ako ng high school. pero hindi padin ee. Di ko padin nkakamit un pinakagusto ko sa buhay. ang maging MASAYA.

Madaming tao na ang nakakaalam ng tungkol sa problema ko.. Alam nila kung gaano ako nahihirapan na walang kalayaan maging masaya. Masaya kasi ako pag wala sa bahay.. boring kasi sa bahay ee. tinitgnan mo lhan pamilya mong hindi naman ako napapasaya kasi hindi nila ako maintindihan.

Yung ibang tao,, alam nila kung gano ako kalungkot at kasaya over some things in life. Pero mismong pamilya ko hindi alam yon... Hindi nga nila alam,, madaming naiinis sa kanila. Butii nga nung pasko may pumunta pa eeh, sa susunod wala na.. pati ako, ayoko na din pumunta.

Eto din ang dahilan bat ayoko Mag Debut. Bakit pa? WALA NAMAN PUPUNTA. sino pupunta, langgam? insekto? tae? kalabaw? Sa mga pinsan ko, kahit si ninang, ayaw na pumunta. bakit? dahil sa pamilya kong nag iba ng ugali.

Buti pa sa pinas,, nagkakasundo kami.. masaya kahit papano. nung napunta kami dito.. naging magastos kami, tas nag feeling mayaman.. tignan nalang ang ugali nila, sabi nila ibang iba ako sakanila.. Kasi ako, outgoing ako.. nakikisama.. Sila kasi, nagiging mapang mata na eeh..

Honestly, andami kong hinanakit sa pamilya ko. Napapalayo na yung loob ko sakanila. Para ngang hindi nako Herrero eh. hahaha.. mas gusto ko pa sa pinas nalang ako, baka sakaling ma-miss ko pa sila... Grabeng dami nilang hindi alam...

Siguro tingin nila masama ako kasi teenager ako.. Dahil teenager ako kaya ganito ako umasta, ee hindi naman ee. Tinanggalan nila ako ng kaligayahn ee. araw araw nakong umiiyak. gabi-gabi. nasasaktan ako habang nagdadasal. kasi nahihirapan ako tanggapin na wala akong kaibigang naturing ng matalik talaga sa high school ko dito. Pano, tingin nila nwawala din ang kaibigan.. eh syempre, mawawala kung hindi mapapahalagahan. diba? gusto kasi nila,, mag aral ako ng mag aral kahit hindi ako masaya. Eeh wala eeh, tinatamad nako mag aral. Hindi ko nga alam kung mapapasa ko pa un O'Levels ko sa katapusan ee... kasi,, kahit anong gawin ko, hindi nako ginaganahan mag aral. kumbaga, patapon na buhay ko. hahaha..

Ang gusto ko lhan naman, hindi nako control-in. gusto ko lhan naman, hayaan naman nila ako mag decide para sa sarili ko,, gusto nila maging independent kami, pero yun ginagawa nila. hindi nakakatulong. Kelangan ko nalang sila para sa PERA. PERA nalang ang dahilan bakit ako kumakapit sknla, hindi dahil masaya ako.. kasi, hindi na talaga ee... nahihirapan nako..

Nagsisimula nakong bumagsak dito,, kasi hindi ako namo-motivate sa school ee, puro nlhan kng anu-ano sinasabi sakin. tulad kanina, nung PE namin, tinanong kami ng teacher namin san ako mag aaral, sabi ko "sa pinas" sbi ng guro namin "ha? bakit dun? ee un katulong namin nagtapos dun, katulong lhan dito" ... ano ba un? pampalakas ng loob? tapos kapag hindi ko magets un tinuturo samin, tntnong ko un mga "akala kong kaibigan ko" kung pano yun. tas ipapamukha pa lalo sakin na BOBO AKO! oo na! bobo nako! matagal ko nang alam!! wala na nga akong kwenta eeh!

Sa pagtatapos ko dito.. sobrang saya ko! kasi mawawala na un hirap na dinadanas ko araw2 sa school... Tiniis ko lahat ng nanyayari sakin sa school MAG ISA. sa buong buhay ko, mag isa lhan ako umiiyak.. kaya nga un dibdib ko, sobrang sikip naa. butee nlhan si ninang ellen, plaging anjan sa tabi ko, makikinig sakin..

minsan naiisip ko, siguro gusto ng aking ina maging kasing sipag nia ako magaral.. Pero sa pinas, pag exam, nagaaral talaga ako,, nag mememorize pako.. dito,, kahit major exam na,, pa-relax relax ako. hindi nako tinatablan ng takot ng exams eh. para bang, wala nakong pakielam kng mkatapos ako or hindi.. kasi ano pa? sila lhan naman kasama ko palagi. wala nakong ginawa kundi sundin sila..

Yung pagiging teenager ko pumapasok na issue kapag ganito ako. ssabihin nila, teenager kasi ganito ganyan. Pero kung tutuusin, hindi nawawala manners ko. ayoko nga na sinasabi ng mga tao na mayaman kami.. kasi ayoko maging mayaman. gusto ko tamang buhay lhan... Naiinis nga ako bat pa kailangan namin mapalayo ee. nakakabayad nga ng utang, hindi naman masaya.. Uo pamilya plagie ang dapat nauuna, pero haii..

Kung alam lhan sana ng aking ina kung panu unti-unting lumalayo loob sakanya ng mga kamag anak namin... ayaw na nga magsipunta sa bahay ee, ayaw na nila makita sila... Sana ako gusto pa nila ako makita, kasi naiinggit ako sa mga tao eeh.. Sila, close sila ng relatives nila, e ako? lumalayo dahil ayaw nila sa ama ko. tapos nadadamay sa pagka-ayaw nila sa ama ko si ina.

Haii.. kung pede lhan... UMUWI NAKO NG PINAS at HINDING HINDI na babalik dito!! kaya ko naman ang sarili ko. alam ko naman ang ginagawa ko.. hindi ba pwedeng bukas nako umuwe! T^T

Yung sulat ni ninang para kay ina hindi ko pa nabibigay kasi,, pag binigay ko un, may itatanong skn un panigurado. E nahihirapan ako mag explain pag nagtatanong xa. kasi, kaharap ko siya nun. hindi ko masasabi lahat ng gusto ko sabihin. kung alam lhan tlga nila..

Oh siya.. hanggang dito na lang. kasi wala nako maisip na sabihin.. gusto ko na matulog. I hate my life now,, soooo much!!

I love you ______. Thanks for everything, for being a good listener and always there when i need someone to talk to. u're the best! mwaah. ♥